Rumor has it !!!!

Back then while I was in college, I had crush on this girl called "Preity". We were pretty good friends and we used to hang out often. A lot of my other friends thought that I was in love with this girl.

At the end of 7th semester, I was quite moody and not able to decide what's good for my future. I looked a bit lost all the time. But suddenly after a few days, people come to see me if I am alright. A lot of guys came to me and said, "It's part of our life. Things like these happen". I did not have any clue of what they were talking about. One of those girls who knows me well, came to me and said, "Don't worry Sunil. Most of us have this phase. We all can come out of it".

I was fed up with this and said, " Hey , what is wrong with you guys ?"

Girl: "I know it's hard. But you can't freak out like this"
Me: "Please, stop this and tell me what's the matter with you guys. What are you guys so sympathetic about ?"
Girl: "As if you don't know. It's Preity isn't it ? Yeah, we know that. "
Me: "What !!! What's wrong with Preity ? And what do you know ? "
Girl: "Okay. If you want me to say all of that. I'll do it. You proposed to Preity and she said no. We know it."
Me: "What ??!@!!@!@!@@#@#. (After a long gap and with a smile on my face) Now, I get it. But no, this is not true. I did not propose to Preity."
Girl: "You are kidding right ?"
Me: "God No!! "

The Girl slowly walked away from me. She turned back and said,
"Are you sure ? "

నా దేవదాసు కహానీలు - 2

అది చలి కాలం. పొద్దున్నే లేచి కాలేజి కి వెళ్ళాలంటే బద్ధకం . చిన్నగా బయల్దేరడం మొదలెట్టా.
ఇప్పటికే అమ్మాయిలు లేక ఎండిపోయిన నా జీవితం లో ఆ చలి కాలం పగుళ్ళు (పెదాలకి ) తప్పితే ఏమి తేలేదు.
బస్సు స్టాప్ కి బహు బద్ధకం గా చేరా. బస్సు కోసం ఎదురు చూసి చూసి చిరాకు మొదలయింది. అప్పుడే ఒక అందమయిన అమ్మాయి అలా ఆటో దిగి బయటకు వచ్చింది. తొలిప్రేమ లో పవన్ కళ్యాణ్ , కీర్తి రెడ్డి ని చూసినట్టు అలా చూస్తూ కాలం మర్చిపోయ.
మనసు లో ఏదో ఆనందం. ఓహ్ చిన్న భయం కూడా.

నేను ఆహ్ అమ్మాయి దగ్గరికి వెళ్లి , నీ పేరు సంధ్య కదా ?? అన్నాను .
ఆ అమ్మాయి ఆశ్చర్యం తో , నీకెలా తెలుసు అంది ?
( అందమయిన అమ్మాయి , పేరు తెలుసుకోవడం పెద్ద విషయమా ఏమిటి ? మా కాలేజి లో ఎంత మంది అందమైన అమ్మాయిలు ఉన్నారు, వాళ్ళ లో ఎంత బాయ్ ఫ్రెండ్స్ లేకుండా ఉన్నారో కూడా తెలిసే మనకి , ఇది అస్సలు లెక్కే కాదు. )
ఏదో మాటదాటేసా. నేను ఎంత సేపటినుంచో వెతుకుతున్నా బస్సు ఒక్కటి ఆగలేదు కాని, ఆ అమ్మాయి ఒక్క సారి అలా నాజూగ్గా చెయ్యి ఊపింది. ఎంతో వేగంగా వెళ్ళే బస్సు కాస్త , సడన్ బ్రేకు వేసి మరీ ఆగింది ( ఒక అందమైన అమ్మాయి చెయ్యలేనిది చాలా తక్కువ పనులు అని సంధ్య ని చూసిన తరువాతే తెలిసింది ).

ఇద్దరం బస్సు ఎక్కాం. పరిచయం బానే పెంచుకున్న , ఈ నెపంతో.
అంత బానే వెళ్తున్న టైం లో మా B.Tech 1st yr రిజల్ట్స్ వచ్చాయి. సంధ్య కనిపించి మార్కుల గురించి అడిగింది.
అనుకోని పరిస్థితుల్లో , ఏదో కర్రెక్షన్లో పొరపాటో ఏమో కాని , నేను మా కాలేజీ కి ఆ సంవత్సరం topper ని అయ్యాను. ఈ పొరపాటు మళ్ళి జరగలేదు సుమీ.
దాని తో సంధ్య వీడు మనలో ఒకడు కాదు అని ఫిక్స్ అయ్యిపోయింది. వీడితో స్నేహం ఎక్కడికి వెళ్ళదు అని డిసైడ్ అయ్యిపోయి, నన్ను పిచ్చ లైట్ తీసుకుంది.
topper అయితే ఎన్ని ఉపయోగాలు ఉన్నాయో అనుకునే నాకు , దేవుడు చెప్పిన సమాధానం ఇదే ..

"కొన్ని కొన్ని సార్లు నష్టం కూడా !!!"

కాటాగాడి (సొల్లు) కబుర్లు - 2

సంతోషం కొద్ది !!

నేను : "మాష్టారు, నా బ్లాగు చదవండి "
మాష్టారు : " ఒక్క నిమిషం .. "
నేను : " ఒక్క నిమిషం , అయ్యిపోయింది "
"అయితే ?"
"అయితే, నా బ్లాగు చదవొచ్చు అన్నారు కదా "
"అస్సలు మీరు బ్లాగులో ఏమి చెప్పాలను కుంటున్నారు, ఎందుకు చెప్పాలను కుంటున్నారు ? "
" అదేంటి , మాష్టారు! గాలి ఎందుకు వీస్తుంది, ఆకలి ఎందుకు వేస్తుంది అంటే ఏమి చెప్పగలం ?"
--------------------------------------------------------------------------------

దాదా, నేను కలుసుకోవాలని ప్రయత్నం చేస్తున్నాం. దాదా ఫోన్ చేశాడు

దాదా : "ఎక్కడున్నావ్ సునీల్ "
నేను : " నేను బస్సు స్టాప్ లో ఉన్నా "
దాదా : "నేను కూడా బస్సు స్టాప్ లోనే ఉన్నా. "
నేను : " నీకు ఎదురుగ ఏమయినా ఉంటె చెప్పు, బస్సు స్టాప్ చాలా పెద్దగ ఉంది. నువ్వు నాకు కనిపించట్లా "
దాదా : "నా ఎదురు హోటల్ బ్రగంజా ఉంది . సరిగ్గా దాని ముందుకి వచ్చేయి "
నేను : "హోటల్ పంచగంగా అని ఉంది , నా ఎదురుగా .. అదేనా ??"
దాదా : "లేదు సునీల్, హోటల్ బ్రగంజా .. బ్రగంజా .. బ్ర .. గన్ .. జా !!! "
"లేదు దాదా , అది హోటల్ పంచగంగానే అయ్యి ఉంటుంది " అని నేను ఓ పక్కకి తిరిగి చూశా ..
అది హోటల్ "Braganza!!!!"
---------------------------------------------------------------------------------
కష్టాలతో జల్సా !!!

నేను : " ఏరా ఆఫీసు కి వెళ్ళడానికి ఎంత సేపు పడుతుంది ?"
ఫ్రెండ్: " అర గంట పడుతుంది రా .. "
నేను: "అంతే కదా .. "
ఫ్రెండ్ : "ఏంటి ?? అంతే కదా నా ? నీకేమి తెలుసు రా మా ఆఫీసు వెళ్ళే కష్టాలు "
నేను : " నాకు ఏమి తెలుసా ? ..
ఆఫేసు కి వెళ్ళాలంటే పోను పదిహేడు కిలోమీటర్లు , రాను పదిహేడు కిలో మీటర్లు వెళ్ళాలని నీకు తెలుసా .. నాకు తెలుసు!! ..
ఆఫేసు కి వెళ్ళాలంటే , లోకల్ ట్రైన్ ఎక్కాలని , ఎక్కాలంటే వంద మందిని తోసుకుంటూ ఎక్కాలని, దిగాలంటే వంద మందిని తోసుకుంటూ దిగాలని, నీకు తెలుసా .. నాకు తెలుసు !
కంటి నిండా నిద్ర లేకుండా , కడుపు నిండా తిండి లేకుండా , సూర్యుడిని చూడక ముందే ఆఫీసుకి వెళ్ళాలని నీకు తెలుసా .. నాకు తెలుసు !
ఈ బ్లాగు చదివాల్లెవరికి ఆఫీసుకి వెళ్ళే కష్టాల గురించి మాట్లాడే అర్హత లేదు, ఒక్క నాకు తప్ప !
ఇంటర్నెట్ నీకేప్పుడైన అమ్మ లా కనిపించిందా ? కీ బోర్డ్ మీద చెయ్యిపెడితే నీకేప్పుడైన ధైర్యం వచ్చిందా ?
నాకు అనిపించింది .. అందుకే బ్లాగర్ ని అయ్యాను !!!!
బ్లాగర్ ని అయ్యాను !!!
బ్లాగర్ ని అయ్యాను !!!!!"
---------------------------------------------------------------------------------